به نقل از «ایران اکونومیست»

پروژه جدید برجامیون برای تخریب دلارزدایی با کلیدواژه «نفت در برابر غذا»

تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۲۷۰۹۲

طبق راهبرد دلارزدایی، ایران باید بتواند با تنوع‌بخشی مبادی واردات به گونه‌ای تراز تجاری خود با کشورها را بازسازی کند که کمترین نیاز به تراکنش دلاری ایجاد شود و این کار با سازوکار مرسوم تهاتر در حال انجام است.

به گزارش ایران اکونومیست، دلارزدایی یکی از موضوعات محوری است که همه کارشناسان اقتصادی و مسئولان به آن تاکید دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اتکای نظام بانکی دنیا به دلار و اعمال تحریم‌های بانکی توسط آمریکا علیه ایران باعث شده است که دلارزدایی یکی از راهبردهای اصلی بی‌اثر کردن تحریم‌ها معرفی شده و توسط دولت مورد پیگیری قرار گیرد. اما دلارزدایی به چه معناست؟

رهبر معظم انقلاب نیز در سخنرانی نوروزی سال‌جاری در حرم مطهر رضوی فرمودند: «یکی از مشکلات اقتصاد ما وابستگی به دلار است. بعضی از کشور‌هایی که تحریم شدند، وابستگی خودشان را به دلار قطع کردند، وضعشان بهتر شد. ما الان کشور‌هایی را می‌شناسیم که مورد تحریم‌های شدید غرب قرار گرفتند و رابطه‌شان با سوئیفت ــ که یک ساز‌و‌کار بین‌المللی غربی است ــ قطع شد، دلار را کنار گذاشتند، با پول‌های محلّی معامله کردند و صادرات و واردات انجام دادند، وضعشان بهتر شد؛ این کار را ما هم باید بکنیم.»

*در تامین نیاز کشور به کالای اساسی دستمان زیر ساطور آمریکاست

طبق آمار گمرک (تصویر 1)، ایران سالانه بین ۴۰ تا ۶۰ میلیارد دلار ارز صرف واردات کالاهای موردنیاز خود می‌کند. همچنین دولت سالانه حدود ۲۰ میلیارد دلار ارز نفتی برای واردات کالاهای اساسی با نرخ ارز ترجیحی تخصیص می‌دهد. طبق راهبرد دلارزدایی، ایران باید بتواند با تنوع‌بخشی مبادی واردات به گونه‌ای تراز تجاری خود با کشورها را بازسازی کند که کمترین نیاز به تراکنش دلاری ایجاد شود.

تصویر 1

محمد امینی رعایا مدیر اندیشکده اقتصاد مقاومتی در گفت‌وگو با ایران اکونومیست با اشاره به لزوم دلارزدایی عنوان کرد: بدون تنوع مبادی واردات غذای اساسی و مصارف ارزی آن، صحبت از خنثی‌سازی تحریم و دلارزدایی شوخی است. بدون شک، یکی از گام‌های مهم و موثر برای این کار "تعدد واردکنندگان" است. انحصار واردکنندگان فعلی و کارسازی مستقیم و غیرمستقیم برای آنها، مانع هرگونه تغییر ریل و سیاستگذاری است.

وی اظهار داشت: اگر بخواهیم یک اقدام برای افزایش درجه تحریم ناپذیری اقتصاد و دلارزدایی بگوییم، آن «تنوع مبادی واردات و مصارف ارزی آن» است. یک دلیل اینکه تعامل ما با چین هنوز به ثبات نرسیده همین است که کماکان در واردات غذا، دستمان زیر ساطور آمریکا و متحدان اوست و این قدرت انعطاف را از ما گرفته است.

*پروژه دلارزدایی در دولت سیزدهم با سازوکار مرسوم تهاتر آغاز شد

حال دولت سیزدهم با هدف رفع موانع تحریمی و با تمرکز بر کشورهای غیرهمسو با سیاست‌های تحریمی آمریکا، در حال بازسازی تجارت ایران با سایر کشورها بر مبنای تهاتر و تجارت دوجانبه است. در این روش تنها تغییری که رخ می‌دهد حذف وابستگی به تراکنش بانکی دلاری برای انجام مبادلات اقتصادی است. در واقع در سازوکار تهاتر، درآمد ارزی کشور از صادرات نفتی و غیرنفتی (که البته آن هم به صورت غیرمستقیم نفتی است) دقیقا صرف واردات همان کالایی می‌شود که حتی اگر تحریم نیز نبودیم وارد کشور می‌شد. 

آخرین اقدام دولت سیزدهم برای دلارزدایی و کاهش وابستگی به واردات کالاهای اساسی از مبادی تحت نظارت آمریکا، توافق تهاتر محصولات پتروشیمی ایران با کالاهای اساسی آفریقا در سفر اخیر سیدابراهیم رئیسی به این قاره است. روز گذشته رئیس‌جمهور ایران پس از بازگشت از آفریقا گفت: در این سفر موضوع کشت فراسرزمینی دنبال شد. در آفریقا زمینه خوبی برای تولید کالاهای اساسی وجود دارد. کار تهاتری با این کشورها برنامه‌ریزی شد که ایران در ازای ارائه مواد پتروشیمی، کالاهای اساسی را دریافت کند.

پیش‌تر نیز ایران در تعامل با پاکستان، کوبا، برزیل و سریلانکا موضوع دلازدایی از طریق سازوکار مرسوم تهاتر را پیگیری و اجرایی کرده است. به عنوان مثال اخیرا بخشنامه رسمی وزارت بازرگانی پاکستان برای اجرای سازوکار تهاتر در تجارت با ایران منتشر شده است که نشان از کلید خوردن حذف دلار در همکاری‌های بازرگانی تهران و اسلام‌آباد است. وزارت بازرگانی پاکستان اعلام کرد که واردات فرآورده‌های نفتی از جمله نفت خام و میعانات گازی و محصولات شیمیایی از ایران مجاز خواهد بود و با تهاتر با کالاهای اساسی و محصولات کشاورزی این کشور، تجارت با ایران تسهیل می‌شود.

جواد اوجی وزیر نفت نیز با اشاره به گسترش همکاری نفتی ایران و کشورهای آمریکای لاتین، درباره شیوه تسویه صادرات نفت ایران توضیح داد: «در کوبا نیز در حوزه تهاتر نفت با دارو، اقدام خوبی انجام شد و به احیای ظرفیت پالایشگاهی کوبا ورود کردیم». همچنین ایران به دنبال افزایش صادرات کود اوره به برزیل و تامین کالاهای اساسی خود با سازوکار تهاتر است که به گفته حسین قریبی سفیر ایران در برزیل، مدل تهاتری دو کشور یک مدل کم‌نقص است.

همچنین طبق آمار گمرک ایران سالانه حدود ۱۰۷ میلیون دلار چای از سریلانکا برای تامین نیاز داخلی وارد می‌کند و طبق توافق دولت سیزدهم با سریلانکا به جای تخصیص ارز جدید، این منابع از ارز بلوکه شده نفتی ایران تسویه می‌شود. در واقع ارز نفتی ایران در حالی صرف واردات چای از سریلانکا شده که اگر تحریمی هم وجود نداشت دوباره این ارز باید صرف واردات همین محصول می‌شد. همچنین طبق توافق، مطالبات ایران بدون ۱ دلار ریزش به همراه سود دیرکرد از سریلانکا دریافت می‌شود. 

*تهاتر شیوه مرسوم تجارت جهانی است و ایران یک صادرکننده نفتی

اما نکته جالب اینکه، طرفداران برجام برای تخریب سیاست دولت در جهت دلارزدایی، با استفاده از کلیدواژه «تهاتر نفت در برابر غذا» آن را به تمسخر گرفته‌اند، در حالیکه طبق گفته علیرضا پیمان‌پاک معاون قائم مقام وزیر  جهاد کشاورزی، تهاتر یکی از روش‌های جایگزین کانال‌های مالی غرب برای تجارت است. وی در این باره توضیح می‌دهد: هم‌اکنون ۳۰ درصد تجارت جهانی در قالب تهاتر انجام می‌شود و کشورهایی مانند ترکیه، چین و پاکستان و سایر کشورهای دنیا براساس تهاتر عمل می‌کنند؛ این درحالی‌است که این کشورها تحریم نیستند.

وی با طرح این پرسش که چرا کشورهایی که تحریم نیستند، براساس تهاتر معاملات خود را انجام می‌دهند، تصریح کرد: تهاتر نه تنها زمینه‌ساز کم کردن هزینه‌های نقل و انتقال مالی است بلکه صادر کننده خود بازاریاب کالاهای ما در بازارهای دنیا می‌شود.

همچنین طبق آمار گمرک، 5 محصول غیرنفتی صادراتی ایران با بیشترین ارزش در فصل بهار شامل پروپان مایع شده، گازمایع، بوتان مایع شده، متانول و قیرنفت هستند که حتی این محصولات غیرنفتی نیز در واقع نفتی محسوب می‌شوند. یعنی به طور کلی ایران کشوری است که صادرکننده محصولات نفتی و واردکننده کالاهای اساسی است که این موضوع در شرایط غیرتحریمی نیز برقرار بوده و  طبیعی است که در سازوکار دلارزدایی نیز این معادله برقرار خواهد بود و موضوع عجیبی نیست.

*برجامیون با کلیدواژه «نفت در برابر غذا» به دنبال زدن برنامه دلارزدایی هستند

احسان صالحی دبیر شورای اطلاع‌رسانی دولت با اشاره به جوسازی اخیر در رابطه با توافق تهاتر محصولات پتروشیمی ایران با کالای اساسی از آفریقا در صفحه توئیتر خود نوشت: کشور سالی ۱۵ میلیارد دلار واردات کالای اساسی دارد و محدود کردن مبادی واردات از چند شرکت تحت نفوذ آمریکا از غفلت‌های راهبردی در سال‌های گذشته است. دولت فعلی برای پایداری امنیت غذایی در تلاش برای متنوع‌سازی مبادی واردات کالای اساسی از چین و روسیه گرفته تا آفریقا و آمریکای لاتین است.

وی ادامه داد: یکی از دستورکارهای سفر آفریقا این مسئله مهم و مرتبط با سفره مردم بود که رئیس‌جمهور نیز در بازگشت، از انجام توافق  با مدل مطلوب تهاتر صادرات محصولات پتروشیمی ایران با کالای اساسی آفریقا خبر داد. اما جریان تحریف داخلی که به مثابه بال دیگر رسانه‌های ضدایرانی عمل می‌کند. تیتر «نفت در برابر غذا، دستاورد سفر رئیسی» را برای تحقیر این کار مهم انتخاب کرد. دولت امروز با جریان سازمان‌یافته‌ای از تخریب و تحریف مواجه است که به صورت روزانه، سوژه‌ها و عملیات آن همپوشانی کامل با رسانه‌های ضد ایرانی دارد. هدف مشترک، تخریب هر نشانه امید و پیشرفت است.

همچنین محسن مقصودی کارشناس اقتصادی نیز در واکنش به جوسازی ایجاد شده علیه راهبرد دلارزدایی با روش تهاتر با انتشار تصویری در صفحه توئیتر خود (تصویر 2) نوشت: از نظر برخی برجامیون، اگر ارز نفتی مملکت را بدهید و از آمریکا که دشمن‌ کشور است سویا و گندم بخرید، اقدام درستی است ولی اگر محصول پتروشیمی را به کشورهای دوست آفریقایی صادر کنید و در ازای آن، با قیمت بهتری غلات مورد نیاز وارد کنید، این موضوع می‌شود «نفت در برابر غذا» و امر مذمومی است. دلارزدایی دوستان آمریکا را خیلی ناراحت می‌کند.

تصویر 2

در مجموع، طرفداران برجام درحالی نسبت به راهبرد جدید دولت در تامین نیاز اساسی کشور انتقاد می‌کنند که تا قبل از این نیز ایران صادرکننده بزرگ نفت و محصولات نفتی و واردکننده کالاهای اساسی بوده است و تنها اتفاقی که در سازوکار تهاتر با کشورهای غیرهمسو رقم خورده است، حذف نیاز ایران به تراکنش دلاری و کاهش وابستگی به شرکت‌های تحت نفوذ آمریکا برای تامین کالای اساسی است.

پایان پیام/

منبع: خبرگزاری فارس

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: نفت در برابر غذا کالاهای اساسی سازوکار تهاتر مبادی واردات دولت سیزدهم کالای اساسی صرف واردات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۲۷۰۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جهش ۴۳درصدی تولید طلای سیاه ایران در دولت سیزدهم

تولید نفت ایران در حالی در اسفند پارسال به روزانه ۳ میلیون و ۵۰۸ هزار بشکه رسید که این رقم در ابتدای دولت سیزدهم روزانه ۲ میلیون و ۴۴۱ هزار بشکه بوده است و این حکایت از افزایش ۴۳درصدی دارد.

به گزارش شانا، ایران یکی از بزرگ‌ترین دارندگان منابع هیدروکربوری در جهان به‌ شمار می‌رود، تا آنجا که از نظر داشتن مجموع ذخایر نفت خام و گاز طبیعی در میان کشورهای جهان، رتبه نخست به ایران می‌رسد. بااین‌حال، در دهه‌های گذشته هر زمان که فشار تحریم‌ها علیه صنعت نفت ایران بیشتر شده، تولید نفت و به دنبال آن درآمدهای نفتی ایران نیز با چالش همراه بوده است.

اما در دولت سیزدهم و با وجود تنگ‌ترشدن حلقه تحریم‌های نفتی علیه ایران، تولید نفت نه‌تنها محدود نشده، بلکه با افزایشی بیش از یک میلیون بشکه در روز همراه بوده است. تولید نفت ایران که در دولت گذشته و پس از خروج آمریکا از برجام به‌شدت افت کرده و به ۲ میلیون و ۴۴۱ هزار بشکه در روز رسیده بود، با فعال‌شدن دیپلماسی انرژی در دولت سیزدهم در زمینه بازاریابی‌های تازه و تکیه بر توان ایرانی برای توسعه میدان‌های مشترک و مستقل نفتی در اسفند ۱۴۰۲ به ۳ میلیون و ۵۰۸ هزار بشکه در روز رسید.

درواقع، دولت سیزدهم توانست در ۳۰ ماه بیش از یک میلیون و ۵۰ هزار بشکه معادل ۴۳.۷درصد به تولید نفت ایران بیفزاید و با توجه به اینکه ظرفیت پالایش پالایشگاه‌های کشور و مصرف داخلی نفت خام تا حدودی ثابت بوده، این افزایش تولید صرف صادرات و افزایش درآمدهای نفتی ایران شده است.

احیای ظرفیت تولید نفت خام با تکمیل طرح‌های ناتمام

اگرچه بخشی از این افزایش تولید مربوط به احیای ظرفیت ازدست‌رفته به‌واسطه تحریم‌ها در دولت گذشته بوده، اما توسعه و بهره‌برداری از طرح‌های نفتی نیز نقشی مهم در این زمینه ایفا کرده که توسعه، نگهداشت و افزایش ظرفیت تولید از میدان‌های نفتی کشور با اولویت میدان‌های مشترک در اولویت است.

در این زمینه، از ابتدای استقرار دولت سیزدهم تاکنون ۱۳۲ طرح کلان ناتمام در صنعت نفت به ارزش ۲۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار تکمیل شده؛ البته این تمام ماجرا نیست و برای تداوم روند افزایش تولید نفت در کشور و توسعه توان چانه‌زنی ایران در بازارهای جهانی نفت عملیات اجرایی ۵۰ طرح کلان تازه به ارزش ۴۷ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار هم آغاز شده است.

از مهم‌ترین این طرح‌ها می‌توان به تکمیل و راه‌اندازی فاز اول طرح توسعه میدان‌های نفتی سپهر و جفیر با تولید روزانه ۴۸ هزار بشکه نفت‌خام با تکیه بر توان بخش خصوصی ایرانی و استفاده حداکثری از ظرفیت پیمانکاران داخلی اشاره کرد.

با توسعه کامل این میدان با سرمایه‌گذاری ۲ میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار که از میدان‌های مستقل نفتی کشور است، تولید روزانه نفت در این میدان به ۱۱۰ هزار بشکه خواهد رسید.

همچنین در این زمینه، تکمیل و بهره‌برداری از هشت طرح نگهداشت و افزایش تولید نفت (میدان‌های اسفند و سیوند، دانان، نرگسی، سعادت‌آباد، نفت شهر، کبود، لالی آسماری و منصوری آسماری) با مجموع افزایش تولید روزانه ۴۸ هزار بشکه نفت‌خام با سرمایه‌گذاری ۴۰۰ میلیون دلار در دولت سیزدهم انجام شد.

بهره‌برداری از طرح افزایش تولید نفت‌خام از میدان‌های چشمه خوش، دالپری و پایدار شرق با مشارکت شرکت‌های روس و ایرانی نیز از دیگر اقدام‌های دولت سیزدهم برای افزایش ظرفیت تولید نفت بوده است.

تضمین تولید پایدار نفت با امضای قراردادهای جدید نفتی

با هدف افزایش ظرفیت تولید نفت در ایران، قراردادهای تازه هم امضا شد که در سال‌های آینده تولید پایدار نفت خام ایران را تضمین خواهد کرد.

مهم‌ترین این قراردادها، قرارداد توسعه یکپارچه میدان نفتی مشترک آزادگان با شرکت دشت آزادگان اروند بود که پارسال امضا شد. با اجرای این قرارداد، افزایش ظرفیت تولید نفت‌خام این میدان مشترک به ۵۵۰ هزار بشکه در روز می‌رسد.

به‌منظور رسیدن به این هدف، سرمایه‌گذاری ۱۱ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلاری پیش‌بینی شده است و برای اجرای آن از همه ظرفیت‌های ملی و توان شرکت‌های صاحب صلاحیت داخلی استفاده خواهد شد. این میدان مهم‌ترین مخزن جوان (گرین‌فیلد) و کمترتوسعه‌یافته کشور است که ظرفیت بالایی برای افزایش تولید نفت کشور دارد.

افزون بر امضای قرارداد توسعه یکپارچه میدان آزادگان و تا زمان آغاز اجرای این طرح، گام نخست توسعه میدان نفتی مشترک آزادگان جنوبی با قدرتی بیشتر در دولت سیزدهم پیگیری شده است.

تا آنجا که پیشرفت فیزیکی بیش از ۸۵درصدی در گام نخست توسعه میدان نفتی مشترک آزادگان جنوبی، افزایش ۷۰درصدی ناوگان حفاری فعال در این میدان و تکمیل و بهره‌برداری از ۶۰ حلقه چاه با افزایش تولید روزانه ۶۰ هزار بشکه در دولت سیزدهم، از جمله این دستاوردهاست که به افزایش تولید نفت از این میدان انجامید.

اقدام عملی وزارت نفت برای افزایش ظرفیت تولید

امضای قرارداد توسعه میدان مشترک سهراب با هدف دستیابی به تولید ۳۰ هزار بشکه در روز نفت خام با شرکت دانا انرژی، با برآورد سرمایه‌گذاری ۸۴۰ میلیون دلار و نیز در این دولت انجام شد، همچنین بهره‌برداری از این میدان با تولید روزانه ۲ هزار بشکه، در بهمن ۱۴۰۲ آغاز شد.

براساس پیش‌بینی‌ها، در مرحله نخست توسعه انتظار می‌رود تولید این میدان به روزانه ۳۰ هزار بشکه برسد و در طول ۲۰ سال قرارداد این میدان، انتظار تولید تجمعی ۱۶۰ میلیون بشکه نفت می‌رود. این قرارداد با هدف تولید تجمعی ۱۶۰ میلیون بشکه نفت‌خام از میدان مشترک نفتی سهراب امضا شد.

امضای قرارداد گام دوم توسعه میدان نفتی آذر با سرمایه‌گذاری بیش از یک میلیارد دلار به‌مدت ۲۰ سال با حجم تولید برآورده تجمعی اضافی حدود ۱۷۷ میلیون بشکه نفت‌خام نیز از دیگر قراردادهای وزارت نفت در دولت سیزدهم با هدف افزایش تولید است.

این طرح به‌منظور برداشت حداکثری از میدان مشترک آذر، تسریع در تکمیل فازهای توسعه میدان، هدایت نقدینگی کشور به طرح‌های منتخب نفت و گاز و با حداکثر سوددهی، استفاده حداکثری از ظرفیت شرکت‌های ایرانی اکتشاف و تولید (E&P)، ایجاد اشتغال و توسعه زیرساخت‌های اجتماعی و اقتصادی استان ایلام در دستور کار شرکت ملی نفت ایران قرار گرفت.

گام دوم توسعه میدان نفتی مسجدسلیمان با سرمایه‌گذاری ۲۶۰ میلیون دلار، از دیگر قراردادهای صنعت نفت است که در دولت سیزدهم امضا شد و به‌مدت ۱۴ سال با هدف تولید تجمعی اضافی حدود ۲۱ میلیون بشکه نفت‌خام اجرایی خواهد شد.

امضای قرارداد توسعه میادین نفتی سومار، سامان و دلاوران با دو شرکت‌ ایرانی با سرمایه‌گذاری ۲۴۵ میلیون دلار به‌مدت ۲۰ سال با میزان تولید تجمعی حدود ۴۰.۴ میلیون بشکه نفت‌ خام نیز در این دولت انجام شده است.

همکاری برای تولید صیانتی از میدان‌های مشترک

در دولت سیزدهم، توسعه میدان‌های نفتی از مرزهای کشور فراتر رفته و ایران با هدف تولید حداکثری و البته صیانتی نفت به دنبال همکاری‌های مشترک با کشورهای همسایه است. در این زمینه، امضا و اجرای تفاهم‌نامه همکاری مشترک در میادین هنگام بین ایران و عمان در دولت سیزدهم انجام شد.

این میدان، تنها میدان مشترک ایران و عمان است و در تنگه هرمز در بخش شرقی خلیج فارس و ۴۵ کیلومتری جزیره قشم واقع شده است. بخش ایرانی این میدان «هنگام» و بخش عمانی «بوخای غربی» نامیده می‌شود. مخزن اصلی این میدان سازند سروک و از سنگ‌های کربناته تشکیل شده است. سیال این مخزن نفت سبک است. براساس این اعداد و ارقام مربوط به نفت درجا و ذخیره قابل برداشت، این میدان یک میدان کوچک به‌ شمار می‌آید. همچنین از نظر ویژگی‌های سنگ، مخزن تولیدی این میدان به‌عنوان یک مخزن متراکم (با تخلخل کم) و دارای نفوذپذیری کم تا متوسط شناخته می‌شود.

طبق گزارش‌های رسمی، هرکدام از دو کشور ایران و عمان در بخش‌های مربوط به خود اقدام‌هایی برای توسعه میدان انجام داده‌اند که به تولید منجر شده‌اند؛ اما در هر دو حالت، تولید از آن بخش‌ها به‌دلیل موارد فنی بعد از مدتی با کاهش مواجه شده است.

بنابراین مطرح‌شدن موضوع توسعه یکپارچه این میدان و تفاهم‌نامه امضاشده فرصت مناسبی برای استفاده از مزایای این الگو از توسعه است تا ایران از آن برای توسعه دیگر میدان‌های مشترک توسعه‌نیافته استفاده کند.

تقویت حضور شرکت‌های دانش‌بنیان در افزایش تولید نفت

توسعه میدان‌های نفتی و بهره‌برداری از آن‌ها تنها مسیری نبود که وزارت نفت در دولت سیزدهم با هدف افزایش تولید طی کرد. در کنار این اقدام، احیای چاه‌های نفتی که در گذشته به دلیل نبود فناوری، سرمایه‌گذاری مورد نیاز و یا کاهش تکلیفی تولید نفت در زمان تحریم بسته شده بودند یا بازدهی آن‌ها کاهش یافته بود در دستور کار وزارت نفت قرار گرفت.

درواقع طرح پیشران احیای چاه‌های بسته و کم‌بازده با هدف توسعه فناوری‌های بهبود تولید نفت خام از طریق ایجاد محیط کسب‌وکار فناورانه، استفاده از ظرفیت شرکت‌های فناور و با هدف اشتغال‌زایی و کارآفرینی، ذیل پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت طراحی و ایجاد شد.

در این زمینه، درمجموع ۱۲ قرارداد احیای چاه‌های بسته و کم‌بازده با شرکت‌های فناور و دانش‌بنیان و تخصیص ۳۰ حلقه چاه امضا و تنفیذ شد و پیش‌بینی می‌شود نخستین برداشت از این چاه‌ها در نیمه نخست امسال انجام شود.

با این اقدام‌ها، وزارت نفت توانست در دولت سیزدهم ظرفیت تولید نفت را به پیش از خروج آمریکا از برجام و بازگشت تحریم‌ها برساند و این در حالی است که همچنان دور تازه‌ای از تحریم‌ها به صنعت نفت کشور تحمیل می‌شود.

در کنار افزایش تولید نفت، صادرات نیز جانی تازه‌ گرفت و ایران توانست نفت تولیدی خود را به هر کشوری که می‌خواهد صادر کند. صنعت نفت در این دولت نه‌تنها متوقف نشد، بلکه با تکیه بر توان داخلی، اجازه نداد تحریم مانعی بر سر معیشت مردم باشد.

حوری قاسمی